کبد یکی از بزرگترین غدد داخلی بدن است ، وظـایفی چـون دفع سموم، ذخیره انرژی، مبارزه با عفونتها و توقف از خونریزی را بر عهده دارد. التهاب و تخریب بافت کبد به علت عوامل ویروسی، دارویی، چاقی، چربی، الکل، سموم و یا تهاجم سیستم ایمنی بـدن را هپاتیت می گویند که هپاتیتCیکی ازشـایعترین انـواع هپاتیـت ویروسـی می باشند.

 بیماری ناشی از ویروس هپاتیت C به عنوان HCV نامیده می شود. تشخیص عفونت ناشی ازاین بیماری برای سیستم ایمنی بدن دشوار است، عفونت ناشی از آن معمولا مزمن می شودوبه کبد آسیب می رساند و می تواند باعث سیروز کبدی شود. هنگامی که ویروس وارد بدن می شود، معمولا نشانه ها و علائم بروز نمی کند، بنابراین افراد تازه آلوده شده به ویروس بدون اطلاع باعث انتقال آن به دیگران می شوند.

علائم بیماری:

در اغلب موارد هیچ علامتی ندارد و می تواند مثل یک سرماخوردگی ساده و معمولی بروز کند. برخی بیماران علائم عمومی عفونت ویروسی مانند خستگی، دل‌درد، درد عضلانی، تهوع، بی‌اشتهایی را نشان می‌دهند. در موارد پیشرفته، علائم نارسایی کبد، شامل تورم شکم و اندام‌ها،‌ یرقان است. بیماران همچنین ممکن است خارش داشته باشند. منگی و خواب‌آلودگی، هم در مراحل بسیار پیشرفته بیماری دیده می‌شود و با پیشرفت سیروز، در مواردی ، فرد با خطر کما نیز مواجه می‌شود.

راه های انتقال:

عمدتا از راه خون ( به طرق مختلف مثل دریافت خون آلوده، استفاده از سرنگ آلوده بویژه در معتادان تزریقی، سوراخ شدن بدن با هر وسیله تیز یا سوزن آلوده، خالکوبی و حجامت غیربهداشتی، استفاده از لوازم شخصی مانند مسواک، تیغ، ناخن‌گیر به صورت مشترک با فرد آلوده،) و از راه رفتارهای پرخطرجنسی‌ به بدن منتقل می‌شود

این بیماری از راه های زیر سرایت نمی کند:

·         تماسهای معمول مانند دسـت دادن، بغـل کـردن، بوسیدن واستفاده از وسایل زندگی مانند قاشـق و بشقاب

·          شیردهی، مگر در صورت وجـود زخـم و خـراش و خونریزی از لثه

·         همچنین انتقال ویروس از مادر آلوده بـه نـوزاد در زمان زایمان در موارد نادر دیده شده است.

روش تشخیص :

نیازمند دو مرحله آزمایش است: مرحله اول آزمایش« آنتی بادی HCV » است که در این مرحله 25 درصد کسانی که نتیجه آزمایش آنها مثبت بوده است،‌ در شش ماه اول ابتلا به بیماری، ویروس به مرور از بدنشان پاک می‌شود و خودبخود بهبود می‌یابند. اما باقی افراد پس از مثبت بودن تست هپاتیت C وارد مرحله آزمایش «PCR» (ویروس شناسی) می‌شوند که در صورت مثبت بودن تست تحت درمان با دارو قرار می گیرند.

درمان  بیماری:

عفونت ناشی از آن را  با داروهای ضد ویروسی می توان از بدن پاک کردو هدف از درمان این است که ویروس هپاتیت C در بدن فرد حداقل 12 هفته پس از اتمام درمان، تشخیص داده نشود.اگر عوارض جدی ناشی از عفونت مزمن ایجاد شده باشد، پیوند کبدی ممکن است یکی از گزینه های درمان باشد. تا کنون هیچ واکسنی برای ویروس هپاتیت C، ساخته نشده است.

راه های پیشگیری از این بیماری :

عدم استفاده از سوزن تزریقی مشترک ،استفاده از دستکش جهت پرسـنل شاغل در مراکز بهداشتی-درمانی، اطمینان از تمیز بودن وسـایل در صورت تاتوکردن، خــالکوبی و درمان بـا طـب سوزنی ،پرهیز ازرفتارهای جنسی پرخطر ،استفاده از لوازم شخصی به خصوص در آرایشگاه ها می تواند در جلوگیری از هپاتیت C موثر باشد.

« ثریا ایران پاک »  سوپروایزر کنترل عفونت بیمارستان امیرالمومنین «ع»