خنده درمانی تاثیرات بسزایی بر سلامتی انسان ها دارد به ویژه کسانی که به افسردگی و بیماری دیابت مبتلا هستند.

فواید خنده درمانی بر سلامت

علم روانشناسی فواید و مزایای خنده را این گونه بیان می کند:خندیدن باعث مدیریت بهتر استرس می شود:
هورمون ها:خندیدن سطح هورمون های استرس، مثل کورتیزول، اپی نفرین یا همان آدرنالین، دپامین و هورمون های دیگر را کاهش می دهد؛ از طرفی موجب افزایش ترشح هورمون هایی می شود که به سلامت ما کمک می کنند؛ (مثل اندورفین) خنده همچنین باعث افزایش تعداد سلول های تولیدکننده آنتی بادی و افزایش تأثیر سلول های T می شود. تمام این موارد سیستم دفاعی بدن را تقویت می کنند. بهبودی درونی:خندیدن باعث ورزش کردن دیافراگم و عضلات شکم می شود و حتی روی شانه ها نیز اثر می گذارد. بعد از خندیدن عضلات احساس راحتی بیشتری می کنند. حتی قلب نیز بهتر و سالم تر از قبل کار می کند.

احساس فراغت از دردها:

خندیدن حواس شما را پرت می کند تا به خشم، احساس گناه، استرس و سایر احساسات منفی کمتر فکر کنید و این از هر دارویی که برای فراموش کردن دردها استفاده می کنید، بهتر و سالم تر است.

مزایای اجتماعی خندیدن:

خنده باعث ارتباط با دیگران می شود و فقط یک لبخند مهربان کافی است که این حس را به دیگران منتقل کنیم. اگر در زندگی بیشتر بخندید، به اطرافیان تان کمک می کنید تا آنها نیز بیشتر بخندند و این حس را بهتر درک کنند. با بهبودی روحیه اطرافیان، استرس های ما نیز کاهش می یابد و روابط اجتماعی مان با یکدیگر بهتر می شود.

خنده درمانی

پژوهش ها نشان می دهند که وقتی می خندید، مغزتان می پذیرد که باید شاد باشد. این تمرین برای شروع یک روز، فوق العاده است؛ به خصوص اگر کمی هم افسرده هستید. چشم های تان را ببندید، یک نفس عمیق بکشید و لبخندی بزنید. فکر کنید که این لحظه، بهترین لحظه زندگی تان است.همیشه پس از خنده احساس آرامش به وجود می آید و این آرامش باعث تمرکز بیشتر شما می شود. به این ترتیب خنده می تواند تعادل روانی در انسان ایجاد کند. افرادی که همیشه خنده بر لب دارند، تحمل بیشتری در برابر ناملایمات و سختی های زندگی از خود نشان می دهند.با تمرین خنده در طول روز و با فواصل زمانی، اکسیژن بیشتری به مغز می رسد و تمرکز فکری بیشتری خواهید داشت. وقتی ذهن تان آرامش داشته باشد، راحت تر و آسان تر تصمیم گیری می کنید و بهتر از پس مشکلات برمی آیید.

موسیقی درمانی چیست ؟ موسیقی درمانی به معنای استفاده از موسیقی و برنامه های تنظیم شده موسیقایی برای توان بخشی بیماران جسمی و روانی است.

سازهای موسیقی درمانی چیست ؟

این سازها به دو گروه ساز های ضربی و ساز های ملودیک تقسیم می شوند. سازهای کوبه ای شامل: طبل، بشکه، تمپانی، چوب، ماراکاس، دقک، قاشقک، طبل، دایره زنگی، سنج و تام تام هستند.
سازهای ملودیک شامل: زایلوفون، متالوفون، بلز، طبل، تمپانی کوکی، چنگ و ویولون های ساده و زنگ می باشند.
موسیقی درمانگر با توجه به نوع نیاز مراجع، برای درمان برنامه ریزی می کند. این برنامه ها به شکل فردی و گروهی قابلیت اجرا دارد. زمان برنامه به توان، صبر و حوصله، تمرکز افراد بستگی دارد. کودکان اتیستیک بیشتر از دو دقیقه در جلسات اولیه تاب نمی آورند. ولی افرادی که شرایط ذهنی و روحی مناسب تری دارند تا دو ساعت هم حوصله به خرج می دهند.

نمونه ای از برنامه های موسیقی درمانی چیست ؟

توجه و تمرکز : خواندن ترانه، نواختن بر روی تیغه های مشخص

فقر کلامی: آواز فردی و گروهی، بحث و گفتگو پیرامون آن کمبود اراده، فقدان احساس و انگیزه: حرکات موزون فردی و گروهی، بداهه نوازی، آواز گروهی، آموزش و تمرین ساز مورد علاقه، شنیدن قطعات مورد علاقه

چه کسانی از خدمات موسیقی درمانی استفاده می کنند؟

کودکان با اختلالات رفتاری مثل اضطراب و افسردگی، ترسهای مرضی، بیش فعالی و غیره
بزرگسالان با اختلالات روانی مثل افسردگی، اضطراب، وسواس، فوبی، هیستری، اسکیزوفرنی و همچنین معلولین جسمی، عقب ماندگان ذهنی، اختلال گفتاری، ناشنوایان، نابینایان و بسیاری بیماری های جسمی

تاثیر موسیقی به دو عامل بستگی دارد:

اول تم و حالت موسیقی که با فواصل و ریتم و گردشهای ملودیک پیرامون فواصل ارتباط دارد.
دوم شرایط ذهنی و عاطفی و میزان اطلاعات و فهم شنونده.

تم و حالت موسیقی یک تاثیر عمومی و فیزیولوژیک داشته و هر کسی را با هر مکانیسم ذهنی و عاطفی تحت تاثیر قرار می دهد، اما شدت تاثیر به وضعیت سلول های عصبی، سابقه ذهنی و عاطفی و عادت شنونده بستگی دارد.
یک تم حزین شنونده ای را متاثر و گریان می کند در حالی که روی فرد دیگری تاثیر کمی دارد.
موسیقی به خاطر صداها و فواصلی که در آن جاریست، احساسات و حالت های متنوعی ایجاد می کند. صداهای گوناگون در فاصله های مختلف و ترکیب و تلفیق با طنین سازهای متنوع، توانایی ایجاد حالت های گوناگون انسانی را دارد.

نخستین بار افلاطون فیلسوف یونانی در کتاب جمهور اثر تم های موسیقی را بر انسان و جوامع بیان کرد.
وی موسیقی را وسیله تحرک روحی، تربیت، ورزش و نشاط و تزکیه نفس دانست.
دکترعلی زاده محمدی با توجه به حالت های روان شناختی و تاثیر عاطفی، تم های موسیقی را به هفت گروه تقسیم می کند:

• موسیقی آرام بخش ملایم، یکنواخت و ریتم آرامی دارد، حالت عاطفی خاصی ندارد، شور و حال ایجاد نمی کند، کسی را در خود فرو نمی برد، کسی را تحریک نمی کند. مثل: رقص گلها اثر چایکوفسکی از باله دریاچه قو
• تم فرح بخش نشاط انگیز است، ریتمیک و ملودی نسبتا تندی دارد، سر زندگی و نشاط به دور از هیجان زدگی، همراه با ثبات و آرامش، مثل قطعه چهار مضراب ماهور یا کنسرتو ویولون بهار از مجموعه چهار فصل ویوالدی
• تم حزین غم انگیز و با شکوه است و در شنونده غم و ناکامی، اندوه و افسوس را تداعی می کند. مثل پری کجایی، گلنار، بیشتر پیش درآمدها، قطعه آدامجو اثر فریتس کرایسلر
• تم هیجانی شامل ملودیهای ریتمیک است و باعث تحریک پذیری فوری همراه با شور و هیجان می باشد. تم هایی که در فرهنگ ما به شش و هشت شهرت دارد از این قبیل هستند.
• تم های نیرو بخش ریتم پر قدرت و ملودی های محرک با احساسی مثبت و مطبوع و انرژی بخش دارد، ریتم نقش اساسی دارد، مثل دخترک ژولیده اثر کلنل وزیری یا رقص شمشیر اثر خاچاطوریان
• تم شیدایی عشق توام با سرگشتگی و ادوار خویی، با کمی تحریک فرد را سرمست و با نشاط می کند و با تحریکی دیگر در حزن و اندوه فرو می برد. مثل بهار دلنشین
• تم آرام ساز همراه با ریتمی سنگین و ملایم با ملودی یکنواخت و انتشار امواج صوتی در فضایی گسترده است و فضای یکنواخت ذهن را تسخیر و بر آن غلبه می کند و باعث تن آرامی می شود. این فضا را معمولا سازهای الکترونیک ایجاد می کنند. مثل آثار جیم الیور

برگرفته ازسایت های : زندگی آنلاین/ی و www. Namnak.com و کتاب موسیقی درمانی نویسنده: سرکار خانم رویا یزدانی روانشناس بالینی و مدرس موسیقی کودک در شیراز

تهیه کنندگان : لیلا کارگر کارشناس بهبود کیفیت و مسئول روابط عمومی بیمارستان امیرالمومنین (ع)

لیلا فروزان تایپست بیمارستان امیرالمومنین (ع)